بیماری های عصبی مشکلات بزرگی در سراسر جهان هستند زیرا باعث مرگ و میر و ناتوانی زیادی می شوند. درمان‌های سنتی همیشه مؤثر نبوده‌اند، که منجر به تغییر به سمت روش‌های جدید مانند درمان‌های مبتنی بر سلول شده است. از آنجایی که سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) چند توان هستند و می‌توانند به انواع مختلف سلول تبدیل شوند، به انتخاب خوبی برای درمان سلول‌های آلوژن تبدیل شده‌اند. این سلول‌ها که از مزودرم و اکتودرم می‌آیند، ممکن است با تبدیل شدن به سلول‌های نورون مانند، تأثیر بر سیستم ایمنی و تشویق بازسازی عصبی، به درمان بیماری‌های عصبی کمک کنند.
سلول های بنیادی مزانشیمی از چه ساخته شده اند؟
سلول های بنیادی مزانشیمی پیش سازهای سلولی غیر خونساز هستند که می توانند در بافت های جنین در حال رشد و بزرگسالان یافت شوند. آنها می توانند از خود کپی کنند و به انواع مختلفی از سلول ها تبدیل شوند، که آنها را برای مراقبت های بهداشتی مفید می کند. کلمه مزانشیمی از این واقعیت ناشی می شود که آنها از بافت همبند جنین می آیند، جایی که استخوان ها، غضروف ها و ماهیچه ها ساخته می شوند. از آنجایی که سلول‌های بنیادی مزانشیمی می‌توانند به انواع مختلفی از سلول‌ها تبدیل شوند، نشانگرهای سطحی خاصی را نشان می‌دهند و پتانسیلی برای سلول درمانی آلوژنیک دارند.
امکان درمان در اختلالات عصبی
محققان دریافته‌اند که سلول‌های بنیادی مزانشیمی بند ناف انسان (hUC-MSCs) می‌توانند از نورون‌ها محافظت کرده و از مرگ آنها جلوگیری کنند. آنها این کار را با آزاد کردن سیتوکین ها و عوامل نوروتروفیک انجام می دهند که به رشد مجدد نورون ها کمک می کند. به دلیل این ویژگی ها، MSC ها می توانند برای درمان بیماری های مغزی مانند آلزایمر و سکته استفاده شوند. اگرچه محققان هنوز در حال کار برای بهبود درمان‌های مبتنی بر MSC هستند، هنوز استفاده کامل از قول آنها برای درمان اختلالات عصبی پیچیده دشوار است.
در پایان، درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی روش جدیدی است که پتانسیل زیادی در درمان اختلالات عصبی نشان می دهد. در حالی که برای حل مشکلات فعلی و بهبود نتایج درمان به تحقیقات بیشتری نیاز است، MSCها رویکردی چندوجهی هستند که پتانسیل زیادی برای بهبود زندگی افراد مبتلا به بیماری های عصبی دارند.
مزایای درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی برای اختلالات عصبی چیست؟
نتایج مطالعه نشان می‌دهد که درمان با سلول‌های بنیادی مزانشیمی می‌تواند به تعدادی از اختلالات عصبی کمک کند، از جمله:
محافظت از اعصاب و اثرات ضد آپوپتوتیک: سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSCs) با آزاد کردن سیتوکین‌ها و عوامل نوروتروفیک که بازسازی عصبی را تشویق می‌کنند، به محافظت از سلول‌های عصبی کمک می‌کنند. این می تواند به درمان شرایطی مانند بیماری آلزایمر و سکته کمک کند.
بهبود بهبودی پس از سکته ایسکمیک: تحقیقات نشان داده است که پیوند MSC می تواند به افراد کمک کند تا سریعتر از سکته مغزی ایسکمیک بهبود یابند. این نشان می دهد که درمان مبتنی بر MSC می تواند برای درمان بیماری های عصبی استفاده شود.
درمان چندوجهی برای ترمیم سیستم عصبی: مطالعات آزمایشگاهی و بالینی نشان داده‌اند که MSCها برای تثبیت سیستم عصبی در تعدادی از بیماری‌ها مفید هستند زیرا خواص ویژه‌ای دارند.
مزایای قابل توجه در مدل های حیوانی و بیماران: مطالعات نشان داده اند که MSCها در مدل های حیوانی بیماری های عصبی و بیماران مبتلا به آسیب عصبی مزایای قابل توجهی دارند. این وعده درمانی MSC برای بهبود نتایج در اختلالات عصبی را برجسته می کند.
در نتیجه، درمان سلول‌های بنیادی مزانشیمی در محافظت از نورون‌ها، تسریع بهبودی پس از سکته مغزی، ارائه یک رویکرد چندوجهی به ترمیم سیستم عصبی و نشان دادن مزایای بزرگ در هر دو مدل حیوانی و افراد مبتلا به اختلالات عصبی، نویدبخش است.
عوارض جانبی بالقوه درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی برای اختلالات عصبی چیست؟
برخی از عوارض جانبی احتمالی استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی برای درمان بیماری های عصبی عبارتند از:
1. واکنش ایمنی: پیوند MSC آلوژنیک ممکن است باعث پاسخ ایمنی شود که می تواند مشکلاتی مانند بیماری پیوند در مقابل میزبان (GvHD) یا دفع سلول های ارسالی توسط بدن ایجاد کند. .
2. تشکیل تومور : از آنجایی که سلول های بنیادی مزانشیمی هنوز تقسیم نشده اند، احتمال کمی اما واقعی برای تشکیل تومور وجود دارد.
3. عفونت: از آنجایی که سیستم ایمنی بدن آنها در طول درمان ضعیف می شود، افراد دارای نقص ایمنی که تحت درمان با MSC قرار می گیرند، ممکن است بیشتر به عفونت مبتلا شوند.
4. تشکیل تراتوم: از آنجا که سلول های بنیادی مزانشیمی می توانند به انواع مختلفی از سلول ها تبدیل شوند، خطر تشکیل تراتوم که یک نوع نادر از تومور است، وجود دارد.
5. عوارض عروقی: پیوند MSC می تواند باعث عوارض عروقی مانند ترومبوز یا آمبولی شود که می تواند خونگیری را از ناحیه قطع کند.
6. واکنش های التهابی: درمان با MSC ممکن است باعث واکنش های التهابی شود که می تواند شکایات عصبی را بدتر کند یا مشکلات جدیدی ایجاد کند.
در نتیجه، درمان با سلول‌های بنیادی مزانشیمی پتانسیل زیادی برای درمان بیماری‌های عصبی دارد، اما دانستن خطرات و عوارض جانبی آن مهم است. برای اینکه درمان های مبتنی بر MSC بهتر عمل کنند و این خطرات را کاهش دهند، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
شایع ترین اختلالات عصبی درمان شده با سلول های بنیادی مزانشیمی کدامند؟
اینها شایع ترین بیماری های عصبی هستند که درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی برای درمان آنها استفاده می شود:
1. آسیب های مغزی، نخاعی و اعصاب محیطی: درمان با سلول های بنیادی، که شامل سلول های بنیادی مزانشیمی است، برای درمان آسیب های مغزی استفاده می شود. نخاع و اعصاب محیطی.
2. سکته مغزی: درمان با سلول های بنیادی مزانشیمی در درمان سکته مغزی با هدف کمک به بهبود سریعتر و داشتن نتایج بهتر، نویدبخش بوده است.
3. بیماری آلزایمر: در مورد بیماری آلزایمر، تحقیقات نشان می دهد که سلول های بنیادی مزانشیمی ممکن است با محافظت از نورون ها و توقف مرگ سلولی با آزادسازی سیتوکین ها و عوامل مفید، به درمان بیماری کمک کنند.
4. مولتیپل اسکلروزیس (MS): سلول های بنیادی مزانشیمی در آزمایش های بالینی به عنوان درمان احتمالی ام اس مورد آزمایش قرار گرفته اند و برخی مطالعات نشان داده اند که ممکن است بتوانند به افراد مبتلا به این بیماری عصبی کمک کنند.
به طور خلاصه، درمان سلول های بنیادی مزانشیمی اغلب برای درمان طیف گسترده ای از بیماری های عصبی مانند آسیب های مغزی، نخاعی و اعصاب محیطی، و همچنین بیماری آلزایمر، مولتیپل اسکلروزیس و سکته مغزی استفاده می شود.
