تشخیص و مراحل مولتیپل میلوما

برای تشخیص دقیق مولتیپل میلوما، شناسایی نوع بیماری و مرحله آن ضروری است. این اطلاعات به تیم پزشکی کمک می‌کند تا بهترین برنامه درمانی را برای بیمار طراحی کنند. بیمارستان‌های پیشرفته چین از آزمایش‌های تخصصی و تصویربرداری‌های پیشرفته برای تشخیص دقیق مولتیپل میلوما و تعیین میزان گسترش آن استفاده می‌کنند. این فرآیند شامل آزمایش‌های خون، ادرار، بیوپسی مغز استخوان و تصویربرداری‌هایی مانند پت اسکن (PET) و ام‌آر‌آی (MRI) است.

تشخیص دقیق نه‌تنها به شناسایی بیماری کمک می‌کند، بلکه امکان نظارت بر پاسخ به درمان و پیش‌بینی پیش‌آگهی را فراهم می‌کند. بیمارستان‌های چین با بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته و تیم‌های متخصص، تشخیص‌هایی با دقت بالا ارائه می‌دهند که در بهبود نتایج درمانی نقش مهمی دارند.

آزمایش‌های تشخیصی مولتیپل میلوما

برای تشخیص مولتیپل میلوما، بیمارستان‌های پیشرفته چین از مجموعه‌ای از آزمایش‌های تخصصی استفاده می‌کنند که شامل موارد زیر است:

آزمایش‌های خون

آزمایش‌های خون نقش کلیدی در تشخیص مولتیپل میلوما دارند. این آزمایش‌ها اطلاعاتی درباره پروتئین‌های غیرطبیعی، تعداد سلول‌های خونی و عملکرد اندام‌ها ارائه می‌دهند:

• پروتئین‌های غیرطبیعی: سلول‌های میلوما پروتئینی غیرطبیعی به نام پروتئین مونوکلونال (M-protein) و بتا-2-میکروگلوبولین تولید می‌کنند. این پروتئین‌ها به‌عنوان نشانگرهای بیماری عمل می‌کنند و برای پیگیری پیشرفت بیماری و اثربخشی درمان استفاده می‌شوند.
• شمارش سلول‌های خونی: مولتیپل میلوما تولید گلبول‌های قرمز و سفید سالم را کاهش می‌دهد، که منجر به کم‌خونی (آنمی) و ضعف سیستم ایمنی می‌شود.
• عملکرد کلیه: آزمایش‌های خون سطح کراتینین و اوره را بررسی می‌کنند تا آسیب احتمالی به کلیه‌ها را شناسایی کنند.
• سطح کلسیم و اسید اوریک: افزایش کلسیم (هیپرکلسمی) و اسید اوریک می‌تواند نشانه‌ای از مولتیپل میلوما باشد.

آزمایش‌های ادرار

آزمایش‌های ادرار برای شناسایی پروتئین‌های غیرطبیعی انجام می‌شوند:

• پروتئین Bence-Jones: این پروتئین، که نوعی ایمونوگلوبولین غیرطبیعی است، در ادرار اکثر بیماران مبتلا به مولتیپل میلوما یافت می‌شود و می‌تواند به کلیه‌ها آسیب برساند.
• الکتروفورز پروتئین ادرار: این آزمایش مقدار و نوع پروتئین‌های موجود در ادرار را بررسی می‌کند.

تصویربرداری

آزمایش‌های تصویربرداری برای شناسایی لزیون‌های استخوانی، اندازه تومورها و تأثیر بیماری بر اندام‌ها استفاده می‌شوند:

• پت اسکن (PET): برای شناسایی نواحی فعال بیماری در استخوان‌ها و بافت‌های دیگر.
• ام‌آر‌آی (MRI): برای بررسی دقیق مغز استخوان، استخوان‌ها و اندام‌هایی مانند کلیه‌ها، قلب و دستگاه گوارش.
• سی‌تی اسکن (CT): برای شناسایی لزیون‌های لیتیک (حفره‌های استخوانی) ناشی از مولتیپل میلوما.
• اشعه ایکس: برای بررسی شکستگی‌ها یا ضعف استخوانی.

این آزمایش‌ها به پزشکان کمک می‌کند تا محل و میزان گسترش بیماری را تعیین کنند و برنامه درمانی مناسب را پیشنهاد دهند.

آسپیراسیون و بیوپسی مغز استخوان

مغز استخوان، که بخش اسفنجی داخل استخوان‌هاست، محل تولید سلول‌های خونی است. برای بررسی وجود سلول‌های میلوما، دو روش اصلی استفاده می‌شود:

• آسپیراسیون مغز استخوان: در این روش، پس از بی‌حسی موضعی، با استفاده از یک سوزن نازک مقدار کمی مایع مغز استخوان از استخوان لگن خارج می‌شود.
• بیوپسی مغز استخوان: در این روش، نمونه‌ای از بافت مغز استخوان با سوزن بزرگ‌تری برداشته می‌شود.

این دو روش اغلب با هم انجام می‌شوند و حدود 30 دقیقه طول می‌کشند. نمونه‌ها به پاتولوژیست ارسال می‌شوند تا تحت میکروسکوپ بررسی شوند.

تفسیر نتایج بیوپسی مغز استخوان

در افراد سالم، 2 تا 3 درصد سلول‌های مغز استخوان پلاسما سل هستند. اگر بیش از 10 درصد سلول‌ها پلاسما سل باشند، احتمال مولتیپل میلوما مطرح می‌شود. پاتولوژیست‌ها همچنین:

• بررسی کروموزوم‌ها: تغییرات کروموزومی (مانند ترانس‌لوکاسیون یا حذف کروموزوم) می‌توانند درمان را چالش‌برانگیزتر کنند.
• فلوسایتومتری: این آزمایش سطح سلول‌های پلاسما را بررسی کرده و برای تشخیص و پیگیری بیماری استفاده می‌شود.

مراحل مولتیپل میلوما (1، 2 و 3)

مرحله‌بندی مولتیپل میلوما بخشی از فرآیند تشخیص است که میزان پیشرفت بیماری و گسترش آن را مشخص می‌کند. این اطلاعات به تیم پزشکی کمک می‌کند تا بهترین درمان و برنامه پیگیری را طراحی کنند. بیمارستان‌های پیشرفته چین از سیستم‌های مرحله‌بندی بین‌المللی (ISS) و سیستم مرحله‌بندی بین‌المللی بازنگری‌شده (R-ISS) برای طبقه‌بندی بیماری استفاده می‌کنند.

این سیستم‌ها بر اساس آزمایش‌های خون و تحلیل‌های ژنتیکی، سطح سه نشانگر اصلی را بررسی می‌کنند:

• بتا-2-میکروگلوبولین (β2M): پروتئینی که در سطح سلول‌ها وجود دارد و افزایش آن نشانه مولتیپل میلوما است.
• آلبومین: پروتئینی در خون که کاهش آن می‌تواند نشانه پیشرفت بیماری باشد.
• لاکتات دهیدروژناز (LDH): آنزیمی که افزایش آن نشان‌دهنده بیماری تهاجمی‌تر است.

تحلیل ژنتیکی کروموزوم‌ها نیز برای شناسایی تغییرات پرخطر (مانند حذف کروموزوم 17 یا ترانس‌لوکاسیون t(4;14)) انجام می‌شود.

مراحل مولتیپل میلوما

هرچه شماره مرحله پایین‌تر باشد، بیماری کمتر گسترش یافته است. مرحله‌بندی دقیق به پزشکان کمک می‌کند تا درمان‌های مناسب را انتخاب کنند.

وضعیت‌های پیش‌سرطانی و بیماری‌های مرتبط

قبل از مرحله‌بندی مولتیپل میلوما، نوع اختلال پلاسما سل مشخص می‌شود. آزمایش‌های تشخیصی نشان می‌دهند که آیا بیمار علائم یا آسیب اندامی دارد:

• گاموپاتی مونوکلونال با اهمیت نامشخص (MGUS): یک بیماری پیش‌سرطانی بدون علائم که نیاز به نظارت دارد اما درمان نمی‌شود.
• میلومای خاموش (SMM): بیماری پیش‌سرطانی با نشانه‌های خفیف‌تر که تحت نظارت قرار می‌گیرد.
• مولتیپل میلوما فعال: بیماری با علائم (مانند CRAB) که نیاز به درمان فوری دارد.
• پلاسماسیتوما: تومور منفرد در استخوان یا بافت نرم که ممکن است به مولتیپل میلوما تبدیل شود.

بیمارستان‌های پیشرفته چین برنامه‌های نظارتی تخصصی برای MGUS و SMM ارائه می‌دهند تا از تبدیل آن‌ها به میلومای فعال جلوگیری کنند.

چرا بیمارستان‌های پیشرفته چین؟

بیمارستان‌های پیشرفته چین با بهره‌گیری از فناوری‌های تشخیصی پیشرفته و تیمی از متخصصان هماتولوژی و انکولوژی، تشخیص دقیق و برنامه‌های درمانی شخصی‌سازی‌شده ارائه می‌دهند. این بیمارستان‌ها:

• از آزمایش‌های پیشرفته مانند فلوسایتومتری و تحلیل ژنتیکی برای شناسایی نوع بیماری استفاده می‌کنند.
• برنامه‌های نظارتی برای شرایط پیش‌سرطانی مانند MGUS و SMM ارائه می‌دهند.
• دسترسی به کارآزمایی‌های بالینی برای درمان‌های نوین را فراهم می‌کنند.
• مراقبت‌های جامع برای بیماران و مراقبان ارائه می‌دهند.

با ما تماس بگیرید

اگر شما یا عزیزانتان با تشخیص مولتیپل میلوما یا بیماری‌های مرتبط مواجه هستید، تیم ما در بیمارستان‌های پیشرفته چین آماده ارائه مشاوره رایگان و هماهنگی برای اعزام است. برای اطلاعات بیشتر و شروع فرآیند تشخیص و درمان، همین امروز تماس بگیرید.